wypróżniać się

См. также в других словарях:

• wypróżniać się – wypróżnić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} oddawać kał, wydalać stolec {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wypróżniać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wypróżniaćam, wypróżniaća, wypróżniaćają, wypróżniaćany {{/stl 8}}– wypróżnić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wypróżniaćnię, wypróżniaćni, wypróżniaćnij, wypróżniaćniony {{/stl 8}}{{stl 7}} powodować, że coś staje… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wypróżniać — 1. Wypróżniać kielichy, kieliszki, butelki «wypijać całą zawartość kielichów, butelek; wychylać kieliszki»: Jockman wypróżnił butelkę, po czym rozglądnął się, co by z nią zrobić. H. Worcell, Rewiry. 2. Wypróżniać komuś kieszenie; wypróżniać sobie …   Słownik frazeologiczny

• wypróżnić — dk VIa, wypróżnićnię, wypróżnićnisz, wypróżnićnij, wypróżnićnił, wypróżnićniony wypróżniać ndk I, wypróżnićam, wypróżnićasz, wypróżnićają, wypróżnićaj, wypróżnićał, wypróżnićany «uczynić coś pustym, próżnym przez wyjęcie, wylanie, zużycie… …   Słownik języka polskiego

• załatwiać — ndk I, załatwiaćam, załatwiaćasz, załatwiaćają, załatwiaćaj, załatwiaćał, załatwiaćany załatwić dk VIa, załatwiaćwię, załatwiaćwisz, załatwiaćłatw, załatwiaćwił, załatwiaćwiony 1. «dokonując starań, zabiegów doprowadzać coś do skutku, do końca»… …   Słownik języka polskiego

• srać — ndk I, sraćam, sraćasz, sraćają, sraćaj, sraćał wulg. «oddawać kał, wypróżniać się» …   Słownik języka polskiego

• srać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, sram, sra, srają, wulg. {{/stl 8}}{{stl 7}} oddawać kał, wypróżniać się {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• kieszeń — 1. Chować, brać pieniądze do (własnej) kieszeni «przywłaszczać sobie czyjeś pieniądze»: W Radomiu był swego czasu szefem żandarmerii rosyjskiej niejaki Wąsiacki, Rosjanin, którego ogólnie podejrzewano, iż fabrykował sztucznie konfidentów i… …   Słownik frazeologiczny

• wypróżnić — 1. Wypróżniać kielichy, kieliszki, butelki «wypijać całą zawartość kielichów, butelek; wychylać kieliszki»: Jockman wypróżnił butelkę, po czym rozglądnął się, co by z nią zrobić. H. Worcell, Rewiry. 2. Wypróżniać komuś kieszenie; wypróżniać sobie …   Słownik frazeologiczny

• kieszeń — ż V, DCMs. kieszeńeni; lm M. kieszeńenie, D. kieszeńeni 1. «kawałek jakiegoś materiału na ubraniu, plecaku, torebce przyszyty z trzech stron, tworzący wgłębienie lub rodzaj woreczka wszytego w ubranie, plecak, torebkę, służącego do schowania… …   Słownik języka polskiego

• kieliszek — 1. Nie brać kieliszka do ręki «być abstynentem»: Od lat nie brał kieliszka do ręki, to po tym ślubowaniu naszych chłopów na górce za wsią. Roz bezp 1999. 2. Szukać zapomnienia, pociechy w kieliszku; topić, utopić coś w alkoholu (w wódce, w winie) …   Słownik frazeologiczny